DIARY ช่อ ::Day 11::

บันทึกประสบการณ์ของน้องช่อ ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge#5 กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School จังหวัด ไซตามะวันที่ 11 ที่ญี่ปุ่น..

วันที่ 23 ตุลาคม 2010

วันนี้แม่ไม่ต้องปลุก เพราะเรารู้สึกตัวเอง เลยบอกตัวเองว่าพรุ่งนี้ต้องรีบตื่นนะ เพราะจะไปนิกโก้ อากาศก็หนาวอยู่นะวันนี้ กินข้าวเสร็จแม่ก็เอาน้ำชามาให้ เพื่อพกไปด้วย ไปเจอดาที่ 大宮ดายังไม่กินข้าว เลยไปหาข้าวกินในสถานีก่อน แต่เราไม่กินนะ เรากินมาแล้ว แต่ซื้อขนมไดฟุคุไส้ถั่วแดงกิน  3ลูก 630 เยน ลูกเบ้อเร่อเลย555 แล้วเราก็ไปขึ้นรถไฟกัน นั่งแบบนานเลย หลับไปเลย ไปลงที่ 宇都宮(うつのみや)แล้วก็ต่อรถไฟอีกขบวนหนึ่งไปถึงนิกโก้เลย สุดสายเลย ขบวนนี้สวย ไม่เหมือนคันอื่น มีheater ข้างล่างเบาะที่เรานั่งด้วย แล้วประตูก็แปลกดี ใช้มือเปิด555แต่พอจะวิ่งมันก็ปิดสนิทนะ มีชาวต่างชาติไปเยอะแยะเลย มีฝรั่งมาถามเราด้วยว่า รถไฟนี้ไปนิกโก้ใช่มั๊ย เราก็ว่า はい。เฮ้ยยย yes สิ55555แล้วยังมีฝรั่งหัวชนตรงประตูรถไฟด้วย แบบตังเขาสูงอ่ะเนอะ เลยมีเรื่องให้ขำกันไป 5555

พอไปถึงสถานีนิกโก้ มันก็ต้องแปะบัตรsuicaใช่ป่ะ แต่ปรากฏว่าไม่ผ่าน !!!เพราะว่าตังค์ไม่พอ ทำไงดีไม่มีเครื่องเติมเงินด้วย เหลือเงินแค่ 890เยน อ๊ะ!!เจอเจ้าหน้าที่พอดี เห็นคนไปจ่ายเงินตรงนั้น ก็เดินไปเข้าแถวบ้าง แล้วก็ต้องจ่ายเงินเพิ่มอีก1320เยน รวม890เยน เมื้อกี้ ก็แสดงว่าค่ารถไฟ 2210 เยน !!!โอ้…แม่เจ้า แพงมาก หูฉีกเลย 555วันนี้เอาตังค์มาน้อยมาก เข้ามาข้างในมีเครื่องเติมเงิน เลยเติมไป 2000เยน หมดตูดเลยไม่เหลือหรอเลย มีแต่เหรียญ ยืมดาเอาล่ะกันฟร่ะ ดาเอามาเป็น 10000เลย เราไม่รู้จะเดินไปกันยังไง เข้าแถวรอรถบัสอยู่  เห็นคนรอก็รอบ้างอะไรบ้าง คิดไปคิดมา มันไม่น่าใช่สำหรับเรานะ มันน่าจะเป็นของ tour มากกว่า ก็เลยเดินย้อนมาที่สถานีเหมือนเดิม เห็นฝรั่งที่เขาถามเราบนรถไฟ ยืนถามเจ้าหน้าที่อยู่ ซึ่งพูดภาษาอังกฤษได้ด้วย เราก็รอจนกว่าเขาจะอธิบายเสร็จ สักพักเราก็เข้าไปถามบ้าง พูดนานมาก ปากก็มีกลิ่นอีกต่างหาก ไม่ไหวแล้วนะ!!!!

แล้วเราก็เดินไปตามที่เขาบอก สรุปว่าเดินขึ้นเขาอีกแล้ววววว โห….. หนาวชะมัดยาดเลย ตามทางขึ้นไปก็เห็นใบไม้เริ่มเปลี่ยนสีแล้วนิดนึง เดินไปอีกก็เจอร้านอาหาร ท้องเริ่มหิวแล้ว ก็เลยแวะเติมพลังก่อน กองทัพต้องเดินด้วยท้อง 555++เข้าไปในร้าน ラーメンและそば มีแต่ผู้ชายแก่ๆ 5555++กินเบียร์อะไรกันอย่างงี้ เราก็เข้าไปนั่งเลย แล้วก็สั่งอาหารมากิน โอ้โห… ラーメンของเรา うまい~อร่อยมากกกกกกกก มีไข่ตอกใส่มาให้ด้วย ดิบๆ เลย แค่น้ำมันร้อนอยู่ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้ไข่มันสุกมากขึ้นเลย ได้เวลากินแล้วล่ะนะいただきま~すอร่อยสุดๆไปเลย กินหมดชามเลย ไข่กินลำบากมาก ต้องกินทั้งฟองอ่ะ ถ้างั้นแตกหมด กินเส้นหมด ก็เลยยกชามซดน้ำซุป และไข่เลย อร่อยจริงจังอ่ะ ไม่มีกลิ่นคาวชวนอ้วกเลย อร่อย ハハハハハ แค่ 550เยน ตังค์ตัวเองไม่มี ยืมดาก่อน เดี๋ยวค่อยคืนวันหลัง โฮะๆๆๆๆ

  

แล้วก็เดินต่อไป เดินไปเรื่อยๆ เจอสะพานสีแดง ชื่อสะพาน しんきょう นี่ล่ะมั้ง สมัยก่อนจะเอาไว้สำหรับโชกุน หรือขุนนางข้ามเท่านั้น เราไม่ได้เข้าไปกัน เพราะมันเสียตังค์อ่า ก็เลยเดินไปข้างเห็นแม่น้ำไรไม่รู้ น้ำสะอาดมาก กระทบกับหินเสียงดังจริงๆ เลยถ่ายรูปมาฝาก ธรรมชาตินี่สวยจริงๆ ไม่ต้องแต่งเติมอะไร ก็สวยด้วยตัวของมันเอง เปรียบเสมือนคนเราเช่นกัน โอ้อออออ….. อิอิ^^เดินไปอีก ไกลอยู่555ก็เห็นคนเขาเข้าแถวซื้อตั๋ว แต่เราเห็นบางคนขึ้นไปเลย เราก็เลยเดินขึ้นไปบ้าง พอขึ้นไปเห็นคนตรวจตั๋วอ่ะ เราก็รีบเดินลงมาเลย 5555++ คือคนพวกนั้นเขามากับทัวร์ เขาจัดการเรียบร้อนแล้ว เราก็เลยมามองๆ ดูราคา เห็นราคานักเรียนแค่ 750เยน ก็เลยเข้าไปซื้อ แล้วก็บอกเขาว่า 「高校生です」เขาก็พยักหน้าอ่ะนะ คนขายตั๋วอ่ะ พอตังค์ทอนออกมา เอ้า..คิดราคาพวกเราเท่าผู้ใหญ่เลยนี่หว่า1320เยน แพงดีเนอะ 555  แต่มารู้ทีหลังว่า เรามองผิดเองแหล่ะ750มันสำหรับ senior high school เรามัน high school อ่ะ 555++

พอขึ้นไปข้างบน โห….. สีทองอะไรกันนี่  ที่เราขึ้นมานี่คืออะไรหว่า แต่นิกโก้ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกเลยนะ บุญตาของเราจริงๆ!!!มีภาพลิงท่าทางต่างๆ แบบปิดหู  ปิดตา ปิดปาก  อื่นๆ แต่ละท่าทาง ก็มีความหมายแตกต่างกัน คงเป็นคนที่มีชื่อเสียงในอดีตแกะสลักเอาไว้ เป็นรูปแมวก็มี เรา2คนเดินดูนานมาก  มันกว้างด้วยแหล่ะ ที่นี่มีคนไทยมาด้วย มากับทัวร์เลย ที่ไหนก็มีคนไทย น่าภูมิใจจังงงงง  เราก็เลยตามไกด์ไป 5555(ลักไก่555)เดินขึ้นบันไดสูงมากกกกกกกกก  สูงได้อีกกกกกกกกก  ขึ้นแล้วขึ้นอีก ไม่หมดสักที แสดงว่าตั้งอยู่บนเขาเลยนะเนี่ย คาดว่าทุกคนมาคงจะเหนื่อย ฮ่าๆๆๆๆ แต่ข้างบนสวยงามจริงๆ ถ้าเราไม่ขึ้นไป ก็ไม่รู้หรอกว่าสวยขนาดไหน ใบไม้เปลี่ยนสีแล้วด้วย ยิ่งสวยเข้าไปใหญ่ แต่หนาวมาก เลยต้องใส่ถุงมือ แต่ก็ไม่ใช่ของเราอ่ะ ยืมดา (เหมือนเดิม) สีน่ากินมาก 5555เราเข้าไปในที่ที่หนึ่ง ซึ่งเขาให้ถอดรองเท้าด้วย น่าจะเป็นที่ศักดิ์สิทธิ์นะ ประมาณว่าเป็นสุสานของโชกุน Tokugawa Ieyatsu พอเข้าไปแล้ว โห…..ข้างในนี่สวยมากอ่ะ เขาไม่ให้ถ่ายรูปด้วยสิ แสดงว่าสำคัญจริงๆ  เข้าไปก็ต้องนั่งด้วย เขาก็บรรยายเป็นภาษาญี่ปุ่นอ่ะนะ สมกับที่เป็นมรดกโลกจริงๆ ควรค่าแก่การรักษา ญี่ปุ่นนี่เขาอนุรักษ์สถานที่ สิ่งของสำคัญไว้มากมายเลยล่ะ แล้วก็มีปรับปรุง ซ่อมแซมเรื่อยๆ อยากให้ประเทศไทยเราเก็บรักษาสิ่งของต่างๆ ไว้ เพื่อให้รุ่นหลังได้ภูมิใจในเอกลักษณ์ของตัวเองบ้าง  อย่าช่วยกันทำลายมันนัก อยากให้คนไทยทุกคนภูมิใจในชาติตัวเอง เพราะเราก็มีดีไม่แพ้ชาติใดในโลกเหมือนกัน!!!!!。

ในศาลเจ้าก็ยังมีการทำพิธีอยู่เลย คงจะบูชาหรือไหว้อะไรมั้ง ตอนขาลงนี่ไม่เหนื่อยเท่าตอนขึ้นเท่าไหร่นัก แต่ระยะทางก็มากอยู่ดี เจอเด็กเล็กๆ คนหนึ่งน่ารักเชียว ขี่คอพ่อเขาอยู่ แต่ลูกเขานี่มองมาทางเราตลอดอ่ะ แล้วก็อมยิ้มเชียว หันมามองเราอยู่นั่นแหล่ะ ไม่รู้จะมองทำไม จนแม่เขาบอกลูกเขาว่า อย่ามองสิ จับหน้าให้หันไปข้างหน้าก็แล้ว ก็ยังหันมามองเราอีก ยิ้มให้ด้วย ก็เลยแชะรูปซะเลย ตอนลงมาเสี่ยงโชคด้วย おみくじ  100 เยน ก็เลยหยิบมาเล่นๆ พอเปิดอ่านแล้วไม่รู้เรื่องเลย ไม่เป็นไรเดี๋ยวให้ครูแปลให้ ตอนลงก็เจอทางเข้าอะไรอีกแล้ว ก็เลยไปอ่านดู ได้ความว่า เป็นที่อยู่ของ Tokugawa Iemitsu โชกุนอีกท่านหนึ่ง แต่ไม่ยิ่งใหญ่เท่าโชกุน Tokugawa Ieyatsuเสียค่าเข้า550เยนเข้าไปข้างในก็สวยอยู่นะ คือทุกคนต้องลองเข้าไปดูมันสวยมาก ศิลปะเขางดงามดี เสาไม้ก็เอามาแกะสลักเป็นลวดลาย ข้างบนหลังคาก็เป็นรูปมังกรอะไรอย่างงี้ สวยอ่ะ บรรยายไม่ถูกอ่า แต่ถ้าให้เทียบกับไทยนะ เราว่าไทยสวยกว่านะ เพราะแบบไทยมันอ่อนช้อยและก็ประณีตกว่าอ่ะ

ระหว่างลงมาจากเขาก็ซื้อไอศกรีมกิน รสวานิลลาผสมช็อกโกแลต อร่อยได้อีกกกกกกก หนาวขนาดนั้นยังกินได้อ่ะ ลุงคนแก่ที่ขายของยังทักว่า 寒い หนาวอ่ะ 555 แต่เราชอบกินมากเลยล่ะ ชอบมากกกกกกก ลงมาจากเขาแล้วเจอแม่น้ำสายเดิมที่เราเจอตอนจะขึ้นไปอ่ะ แต่ครั้งนี้แปลกแฮะ ทำไมน้ำเป็นสีฟ้าก็ไม่รู้ เพราะอะไรไม่อาจทราบได้ พวกเราได้เห็นแล้วตื่นเต้นมาก ไม่เคยเห็นมาก่อน ถ่ายรูปมาให้ดูเยอะเลย น้ำมันแรงมาก และเป็นสีฟ้าได้ไงไม่รู้ งงจริงๆ แต่ก็แปลกดี ทั้งๆที่ไม่ใช่ทะเล น่าคิดเนอะ ใครรู้ก็บอกทีเหอะ ไม่รู้จริงๆ แล้วก็นั่งรถไฟกลับบ้าน เหนื่อยมาก หลับซะเลย ระยะทางมันก็ไกลด้วย มืดแล้วด้วย กลับบ้านช้าเลย มาถึงบ้านเห็นแต่แม่ กับพี่ชายคนโตนั่งกินข้าวอยู่ แม่ถามว่า เป็นไงบ้าง ก็บอกว่าหนาว 555แม่ถามอีกว่าไปกับใคร ก็บอกว่าไปกับดา 2คน แม่ก็ตกใจนิดนึง!!!!กินข้าวเสร็จ ก็แช่ お風呂ซะเลย ก็มันเหนื่อยอ่ะ ร่างกายมันเหนื่อยมาทั้งวัน ให้มันได้ผ่อนคลายบ่งเห้ออออ ว่าจะรีบนอน เดี๋ยวพรุ่งนี้ออกแต่เช้าตี 5เพราะจะไป FujiQ แต่ก็เอ้อระเหยกว่าจะนอนก็ดึก พรุ่งนี้จะตื่นไหวมั๊ยนี่  จะตื่นได้ตอนกี่โมงเนี่ย 分からない~5555

 

บันทึกประสบการณ์วันที่ 12 ของน้องช่อ >>

Link ที่เกี่ยวข้อง >>
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#4
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#3

Leave a Reply