DIARY ดา ::Day 2:: ไปโรงเรียนวันแรก+ศาลเจ้า hirakawa ตอนที่ 1

บันทึกประสบการณ์ของน้องดา ผู้ชนะจากการแข่งขันตอบปัญหาภาษาญี่ปุ่น J-Challenge#5 กับการเดินทางไปประเทศญี่ปุ่น ที่โรงเรียน Yono Gakuin Japanese Language School จังหวัด ไซตามะ วันที่ 2. ตอน 1

วันพฤหัสที่  14  ตุลาคม  2553  ไปโรงเรียนวันแรก+ศาลเจ้า hirakawa

วันนี้จะไปโรงเรียน  นัดกับ อ.ทะนิไว้ว่าต้องไปถึงสถานี  Saitama  shintoshin ตอน 9 โมง  แล้วจะเดินไปโรงเรียนด้วยกัน  okasan  บอกว่าตื่นประมาณ 8 โมงก็ทัน  แต่เราตื่นมา 6.30 ซะงั้น  สงสัยยังมึน ๆ กับเวลาอยู่  55  ลงไปข้างล่างก็เจอ otosan เตรียมจะไปทำงานแต่เช้าเลย   ohayougozaimasu  แล้วเราก็เดินถ่ายรูปในบ้านเล่น
ประมาณ 8 โมงก็ไปกินอาหารเช้า  เป็นขนมปัง  ผลไม้  แล้วก็โยเกิร์ตเปล่า ๆ (ใส่ซอสรสผลไม้เพิ่มรสชาติ)  อร่อยดี มีขนมปัง  โยเกิร์ตใส่ซอสว่านหางจระเข้  และผลไม้อย่างละชิ้น

วันนี้จะไปโรงเรียน  นัดกับ อ.ทะนิไว้ว่าต้องไปถึงสถานี  Saitama  shintoshin ตอน 9 โมง  แล้วจะเดินไปโรงเรียนด้วยกัน  okaasan  บอกว่าตื่นประมาณ 8 โมงก็ทัน  แต่เราตื่นมา 6.30 ซะงั้น  สงสัยยังมึน ๆ กับเวลาอยู่  55  ลงไปข้างล่างก็เจอ otousan เตรียมจะไปทำงานแต่เช้าเลย   ohayou gozaimasu  แล้วเราก็เดินถ่ายรูปในบ้านเล่น

นั่งกินอยู่ดี ๆ ก็มีใครไม่รู้เปิดประตูเข้ามา  คิดว่าน่าจะเป็นพี่ชายก็เลยแนะนำตัว  เค้าก็งงเหมือน ๆ กับเราอ่ะ 555  แหมกลับซะเช้าเชียว  แล้วเค้าก็ไปอาบน้ำ  แล้วมานั่งกินอาหารกับเรา

พอ okaasan กับ taka  ทานอาหารเช้าเสร็จ  เราก็ไปเอาของขวัญ  ของฝากจากเมืองไทยมาให้เค้า เราให้เข็มขัดสานๆ กับ okaasan แต่มันดูธรรมดามากเลยอ่ะ แล้วก็ให้ผ้าพันคอกับ Taka

จากนั้น  พี่ชาย  (Taka) ก็ไปโรงเรียนกับเรา  พาเราไปสอนวิธีเดินทางไปโรงเรียน  เราก็ถ่ายรูปทุกขั้นตอนเลย  กลัวกลับบ้านไม่ถูก

:: วิธีการเดินทาง ::

เดินออกจากซอยบ้าน  แล้วเข้าไปเดินในที่จอดรถจักรยานของมหวิทยาลัยไซตามะ  แล้วเดินทะลุจนสุดทาง แล้วเดินไปขึ้นรถบัส ตรงอนุสาวรีย์อะไรก็ไม่รู้หน้ามหาลัย  ซึ่งเป็นต้นสายแล้วนั่งไปจนสุดสาย  ไปลงหน้าสถานีรถไฟ Kita-urawa

รถบัสในเมืองไซตามะนี่จะขึ้นจากทางด้านหลัง  ลงด้านหน้า ต่างกับที่โตเกียว ซึ่งขึ้นด้านหน้า  ลงด้านหลัง  555  ซึ่งจะเปิดทีละประตู  ยกเว้นกรณีที่มีทั้งคนขึ้น-ลง  จะเปิด 2 ประตู  ดีที่ Taka พาไป  เราเลยไม่โง่ไปบอกให้เค้าเปิดประตูด้านหน้า 555  แล้วถ้าคนไม่รู้ว่าขึ้นตรงไหน  จะหน้าแตกไหมเนี่ย

พอขึ้นไปก็จะมีเครื่องแปะบัตร หรือเอาตั๋ว  สำหรับคนไม่มีบัตร  เครื่องตรงจุดนี้  เราคิดว่ามีไว้เพราะราคามันไม่เหมือนกัน  เลยต้องแปะบัตร  หรือรับตั๋วไว้ให้รู้ต้นทางละมั้ง แล้วก็นั่งไปเรื่อย ๆ ใช้เวลาไม่เกิน 15 นาที  ไม่เหมือนรถเมล์บ้านเราเลย  ที่วิ่งตั้งแต่ต้น-สุดสาย

ใช้เวลาเป็นชั่วโมงอ่ะ    รอบ ๆ รถในทุก ๆ ที่นั่งหรือทุกเสา  ก็จะมีกริ่งให้กดเวลาจะลง  พอเรากดก็จะขึ้นไฟที่มีตัวอักษรมีสีแดงเขียนว่า  止まります ซึ่งตลอดทางนี้ถ้าจะลงป้ายไหนก็ไม่ต้องคอยดูเองว่ารถวิ่งถึงไหนแล้ว  เพราะคนขับจะเปิดเสียง หรือพูดบอกตลอดเวลาว่า  ป้ายต่อไปคืออะไร

บางทียังมีการบอกว่าสถานที่นี้มีอะไรเป็นสถานที่สำคัญอีกด้วย และแล้วก็สุดสายรถเมล์  ด่านต่อไปก็ต้องไปต่อรถไฟ  จากสถานี Kita-urawa  ไปลงสถานี  Saitama  shintoshin

จากนั้นก็ไปเข้าไปรอรถไฟที่ชานชาลาสายสีฟ้า  หรือที่เรียกว่า  Keihin tohoku sen  ไปลงสถานี Saitama  shintoshin  ใช้เวลาประมาณ 10 นาที

จอภาพในรถไฟ  มีเฉพาะในบางขบวน  จอนึงจะบอกเกี่ยวกับเส้นทางรถไฟ  ว่าถึงไหนแล้ว  จะใช้เวลาอีกกี่นาที  แล้วบอกความเคลื่อนไหวของรถไฟขบวนอื่นด้วย  ว่ามี delay หรือเปล่า  อะไรประมาณนั้นส่วนอีกจอจะเป็นโฆษณา  หรือพวกพยากรณ์อากาศ

แล้วเราก็มาถึงสถานี  Saitama  shintoshin  คนแรกเลย  ส่วนอ.ทะนิก็มารออยู่แล้ว  สักพักเราก็ขอไปเติมเงินบัตร suica  (เรามีอยู่แล้วตั้งแต่ครั้งที่แล้ว แต่จำไม่ได้ว่าเงินเหลือเท่าไหร่)

**เดี๋ยวค่อยบอกวิธีเติมเงินบัตรวันอื่นนะ  เดี๋ยววันนี้รายละเอียดจะเยอะเกินไป**

พอ 9 โมงทุกคนก็มาครบ  ตรงเวลามากค่ะ  ส่วน Taka  ก็ยังจะเดินไปส่งเราที่โรงเรียนอีก  ส่งถึงที่จริง ๆ อ่ะ

บันทึกประสบการณ์วันที่ 2/2 ของน้องดา >>

Link ที่เกี่ยวข้อง >>
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#4
Diary บันทึกประสบการณ์ ผู้ชนะการแข่งขันภาษาญี่ปุ่น JChallenge#3

Leave a Reply